dinsdag 14 februari 2012

vergeten berichten

donderdag 9 februari
Goed op tijd op school en zodoende tijd om de ingrediënten voor onze pannenkoeken in de kleine winkeltjes in de buurt van de school te halen: leche, huevos, harine. Bruine suiker en siroop hadden we uit België meegebracht. Met de kleuters maakten we het deeg voor 15O pannenkoeken. De rest van de voormiddag hebben we gebakken, met tussenin een pauze omdat er een andere gasfles moest gehaald worden. Er werd danig gesmuld! Het recept hebben we op de koelkast geplakt zodat ze het zelf nog eens kunnen proberen.
Een kleine voetnoot: de hele voormiddag waren er 3 leerkrachten en de directrice weg zonder vervanging. De kinderen konden hun eigen gang gaan.
’s Middags thuis lekker gegeten, met de bus weer terug. Een dik half uur later dan afgesproken met z’n negenen in het busje van don Patricio naar het vulkanisch kratermeer ‘Cuicocha Laguna’ in Cotacachi. Ondanks de regen een bootje genomen voor een rondvaart met gids. Mooi!
Bij aankomst een warm kaneeldrankje aan een klein haardvuurtje (het enige vuur dat we hier zagen / zien) en weer terug huiswaarts.
Weten jullie dat wij in Quichinche slapen?
Muchos saludos,
Greet y Nicole


vrijdag 10 februari
Op vrijdag stonde een wandeltocht met de hele school naar de waterval van Peguche op het programma. ’s Morgens moesten we erg lang wachten tot iedereen in school was, gelukkig scheen de zon voor het eerst! Alle kinderen en leerkrachten droegen hun jogginguniform, want hier geldt de regel dat, als je een uitstap maakt met de school, je herkenbaar moet zijn als school. De kleinsten en ook Richard met zijn rolwagen gingen met het busje, met de anderen wandelden wij mee. In het begin konden we onze ogen niet geloven: een heel drukke baan wordt hier overgestoken op volgend signaal: uno, dos, tres, corre! Een zebrapad vijftig meter verder werd niet gebruikt, een leerkracht ging niet op de weg staan en auto’s stoppen hier ook echt niet voor voetgangers. Door een kleine opening tussen de struiken op de middenberm wringen en dit nog eens overdoen. Gevaarlijk! Gelukkig was het nadien een rustige wandelweg.
De waterval ligt in een mooi natuurreservaat. Tussen de vele hoge bomen ligt een speelwei waarop we picknickten en de kinderen ook even mochten spelen. Op de terugweg speelden we nog in een klein speeltuintje. Het was een fijne voormiddag onder een deugddoend zonnetje.
’ s Middags dronken we een kopje koffie in het bureau van Ecassef samen met Silke en haar Ecuadoriaanse moeder. Daarna namen we samen de bus naar Atuntaqui waar we een oude textielfabriek bezochten. Nadien reden we verder naar Ibarra, de stad waar Silke woont en haar mama een winkeltje van lederwaren heeft. We aten een lekker ijsje en proefden fritada , kuierden door de stad en keerden pas laat (8.15) naar huis met bus en taxi.
Wist je dat je hard moet kunnen lopen als je maar 1 dollar betaalt aan de taxichauffeur?
Hasta mañana,
Greet, Nicole


zaterdag 11 februari
Een uurtje langer slapen vandaag, pas om 7 uur uit de veren.
Eerst namen we samen met Teresa een kijkje op de dierenmarkt. Wat een beestenboel! Cavia’s uiteraard, aan de poten vastgebonden kippen, woeste varkens, verwonderde lama’s, schapen, geiten, kalfjes en koeien. Vooral ook een massa mensen. Toch wel de moeite.
De rest van de dag liepen we rond op de beroemde ponchomarkt. Deze lokt ook veel toeristen. We hoorden Engels, Duits, Hollands en ook Vlaams spreken. We keken onze ogen uit: tussen de vele kleurrijke poncho’s, tassen, sierraden, schilderijen, beeldjes, tapijtjes, sjaals, mutsen … stonden ook etenswaren zoals groenten en fruit, granen, kippen en halve varkens. Teresa en Angelita hielpen ons bij het afbieden op de toch al niet dure prijzen. Onze portemonnee ging dus geregeld open . Onze paraplu ook .
Thuisgekomen buurtten we nog even met onze papi en mami.

Ps. : onze gsm’s werken nog steeds niet

Buenas noches,
Greet y Nicole

Zondag 12 februari
Op onze vrije zondag trokken we met Silke, Sil, Dries, Monica en Patricio en hun 2 kinderen in het busje naar toch wel een speciale plaats: La mitad del mundo! Hier is aangeduid hoe de evenaar de wereld in het noordelijk en het zuidelijk halfrond verdeelt. Na 2 uurtjes rijden reden we er de parking op. We belandden eerst in een atelier van een schilder. Schitterend hoe hij in een vijftal minuten met zijn vingers een wit blad in een prachtig landschap omtovert. Monica liet hem de Imbaburra, de vulkaan in Otavalo, schilderen voor onze school. Wij kochten elk een ander kunstwerkje.
Een beetje verder poseerden we eerst voor de pyramide waarin het museum (Museo Etnografico de la Mitad del Mundo) is gevestigd, daarna bezochten we er de tentoonstelling over de verschillende stammen in Ecuador. Zeker de moeite waard. Ondertussen was het etenstijd. Van op het terrasje op de 1ste verdieping van een klein eethuisje, konden we bovendien genieten van een heus folklorefestival: diverse dansgroepen, gekleed in kleurige kledij zetten er hun beste dansbeentjes voor. Mooi om te zien en moeilijk om zelf stil te blijven staan.
Jammer genoeg was het al wat laat en bezochten we de ruimte waar je verschillende proefjes kan doen, niet meer. We reden terug richting Otavalo en stopten nog in Cayambe waar een kleine versie van de wereldbol met de evenaar staat en ook een grote boom die zijn voedsel haalt op de 2 helften (noord en zuid). We proefden bizcochos (boterkoekjes) met karamelsaus en reden verder naar Lago San Pablo, een meer aan de voet van de Imbaburra. Even uit de auto voor een korte wandeling en enkele foto’s, daarna huiswaarts. In Quichinche aangekomen, wandelden we naar het huis van tia Maria en tio Francisco die heerlijke broodjes had gebakken. We dronken er een kopje thee bij, samen met de hele familie.
Om 8 uur iedereen weer naar bed.
We denken aan Glenn die over een paar uurtjes vertrekt: goeie reis!

Que les descansen buen!
Greet y Nicole

Nog enkele foto's van zondag.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten