Vrijdagnamiddag zouden we eigenlijk naar de waterval van Peguche wandelen, maar daar stak een onweersbui een stokje voor. Toen het weer wat beter werd, zijn we toch nog gaan wandelen met Pato. We bezochten 2 kerken en stapten naar een uitkijkpunt waar we over Otavalo konden kijken.
Vrijdagavond reden we met de taxi (waar je blijkbaar met 6 in kan hier) naar Quichinche waar Teresa woont. In het dorp stond een heel feestweekend gepland dat je het best kan vergelijken met onze kermis of ons parochiefeest.
Voor we onze beste danspassen konden laten zien, brachten we eerst een bezoek aan mamie en papie. De gezondheid van mamie lijkt toch wat verbeterd als we hen mogen geloven. Zij heeft een operatie gehad aan haar knie waar later een infectie op gekomen is. Hierdoor kan ze niet meer stappen en is ze wat verward.
In het dorp begon het ondertussen spijtig genoeg wat te regenen, maar dat hield ons niet tegen om in openlucht te gaan kijken naar de plaatselijke K3 en Luc Steeno. Vermakelijk en amusant om te zien!
Zaterdagmorgen kwamen Norma en Alesandra (2 leerkrachten) ons ophalen om naar de Ponchomarkt te stappen. Elke zaterdag verandert het stadje hier in een hele grote markt met allerlei leuke spullen zoals sjaals, poncho's, souvenirs, muziekinstrumenten, ... . We passeerden langs een fruitkraampje en probeerden guaves, een soort grote boon waarin kleine witte vruchten zitten.
Veel tijd om rond te kijken hadden we echter niet, want op de planning stond ook nog het Cóndorpark. Een park waar zieke roofvogels worden verzorgd. We namen een kijkje bij de verschillende hokken en bewonderden een educatieve roofvogelshow. Echt de moeite! Toch moeten we hier bij vertellen dat de show ook echt op zijn Ecuadoriaans was: 2 vogels die ze loslieten kwamen helaas niet meer terug. Verbijstering alom bij ons. Al van ver zagen we dat de donderwolken dichterbij kwamen en rond 13.00 u viel de regen er weer 'met bakken' uit. Hagel, donder, stortregen. Gelukkig konden we nog een taxi nemen naar de busterminal. Daar namen we de bus naar Quichinche. Daar was namelijk het verjaardagsfeest van Patty, de dochter van Monica. Eerst aten we het lievelingseten met de familie: 'fritada' = aardappelen met bonen, vlees en gekookte maïs. Het lijkt misschien niet op een feestmaal, maar we konden het best smaken.
Om het eten te laten zakken, stapten we naar de tuin van Monica. Daar wonen Micaela, Garlito en Ambar, 3 leerlingen die op de Pestalozischool zitten. Zij 'bewaken' de tuin. De mama was aan het wassen: zie foto.
Terug bij Teresa was het een beetje de zoete inval. Iedereen kwam langs, mensen kwamen een kijkje nemen bij mamie of Patty gelukkige verjaardag wensen. We aten taart met de nodige traditie: zo wordt door elk familielid een korte speech gehouden voor de jarige. Wij hebben dit dus ook maar gedaan in ons beste Spaans. De jarige wordt met het gezicht in de taart geduwd. Dit alles duurde best vermoeiend lang voor ons. De avond was gevallen en we trokken naar het dorp. Een traditionele gewoonte: eenmaal per jaar worden er hanengevechten georganiseerd. Gruwelijk maar het behoort tot hun cultuur. 2 keer vechten was voor ons genoeg. Dan keken we liever naar de boysband op het podium. Je zal het misschien niet verwachten maar naargelang de avond vorderde waanden we ons op de Antiliaanse Feesten. Tot 2.00 u 's nachts dansten we ons warm!
Vandaag, zondag, mochten we uitslapen (tot 9.00 u). Het is vandaag echt fris en bewolkt. Zo dadelijk vertrekken we opnieuw naar de markt die vandaag heel wat kleiner zal zijn dan gisteren. Lunchen doen we op een speciale plaats en daarna terug naar Quichinche, wellicht weer dansen!
Zeker van dit programma zijn we echter nooit. Wordt vervolgd...
Sorry, foto's volgen nog want we moeten vertrekken...
... en we zijn weer terug thuis. Tijd voor de foto's! Het was niet naar de markt dat we geweest zijn, maar naar de supermarkt... tja.
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten