Morgenvroeg staan we al om 4.00 u op omdat het die dag vakantie is hier. We gaan dan naar de zee (op zo'n 3 uur rijden van hier).
Een volgend verslag zal je hier dus pas kunnen lezen op maandagavond (bij jullie dinsdagmorgen).
Toch nog nieuws want de plannen werden gewijzigd. Tot en met het naar de luchthaven brengen, klopt het nog. We begrepen eerst niet goed waarom we niet naar het oude stadscentrum van Quito reden, maar terug richting Otavalo. Bleek dat we El Quinche, een bedevaartsplaats, gingen bezoeken: Scherpenheuvel op zijn Ecuadoraans. Een mooie kerk, een museum en allerlei kraampjes. We wilden onze gastheer en -vrouw graag iets aanbieden en zij besloten om te stoppen in Cayambe. Dit dorp is bekend om zijn bizcochos: een zanddeegkoekje. Met een kopje koffie smaakte dit heerlijk. Een dik half uur later waren we terug thuis. Na in totaal 4 uur met de auto rijden, moesten Pato en Monica direct terug vertrekken richting luchthaven om Lincoln, de broer uit Engeland, op te halen.
Zodoende hebben wij nu toch tijd om jullie te berichten.
Vanmorgen waren de bezoeken aan de kerkhoven zeer interessant. Ongelooflijk wat een massa volk op de been was. Het feit dat de Indigena's bij het graf van hun overledenen eten en drinken en er ook voedsel en drank achterlaten voor hun dierbaren, is anders dan bij ons. De Mestiezen daarentegen zetten net zoals wij bloemen en kaarsen op het graf. El día de los muertes (2 november, Allerzielen) is hier een belangrijke gebeurtenis. Er wordt zelfs gezongen op aanvraag en er is een viering op het kerkhof.
Nadien aten we sopa de harina de avas met churros en dronken we colada de piña: een typisch gerecht voor deze feestdag. De tafel was versierd met een guagua de pan: een figuurtje in brooddeeg om mee te spelen.
Morgen gaan we de Pacifische Oceaan ontdekken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten